sürekli kendi derdini anlatan insan

bu insan sana ne sıkıntın var diye sorar. benim şöyle böyle bir derdim var diyerek kendi derdini anlatarak kafanızı doldurur. uzak durulması gereken insan tiplerinden biri.

ölüler de sanıyor ki diriler her gün helva yiyor. ben de bunu tutuluyorum.

başkasının derdini mi anlatacak be olum denilesi. insan ruhsal açıdan peoblemli bir canlı olduğundan içindeki irinleri ki bu irinler dert ve kederdir boşaltmak ister. bunun için anlatır.

biraz durda karşındaki'nin derdini dinle ey amk ibnesi

bu insanlara benzemeyin canımızı yiyin

sürekli seni arar derdini anlatır sende her seferinde dinlersin ama senin ona ihtiyacın olduğunda aradığın zaman telefon hep meşgul çalar. göteleğin önde gidenidir.

kardeş tek dert sende değil be millet nelerle uğraşıyor. diyesi geliyor insanın bazen

alternatif cevaplar; (bkz: bi sus amk) (bkz: ee bundan banane?)

evlerden ırak insan tipidir. moralin bozuk olur, önce gelir bir sorar "neyin var?" diye. olacakları bilirsin, söylemek istemezsin. yoğun ısrarları sonrası söylediğin an "ben napim??, ay bende de böyle dert var, benim halim daha fena, bi keresinde ben...." diye uzayıp giden kendini anlatma seanslarının içinde bulursun sanki derdin azmış gibi. birinin aciziyetini görüp şükretmeyi iğrenç bulduğunu söylemek istersin, anlamayacağını bildiğinden sessiz kalmayı seçersin. her yerdeler.

kesinlikle çevrenizden uzak tutmanız gereken insan türü. etrafımda vardı böylesi. o an bulunduğu durumların kötülüğünden dolayı elimden geldiğince yardımcı olmaya falan çalışıyordum ama bir yere kadar oluyor. ben de kendimden bir şeyler anlatmaya çalışıyorum bak kötüyüm, iyi değilim ot bok diye ama nafile amk. konu hep ona dönüyordu ya da anlatıp gidiyordu. en sonunda bencil birisi olduğunu yüzüne söyleyip kesmiştim iletişimi.

Kişinin bencillik seviyesini gösterme şeklidir aslında. Zira ben çok dertli olduğumda bile kimsenin canını sıkmayayım diye numaradan gülen insanım. Nasıl oluyor da bu kadar benmerkezci oluyor baaağzıları? derdinizi seveyim sizin ben.

şu sıralar kesinlikle böyleyim. normalde böyle bir adam değildim. hep susar dinlerdim. çare arardım. sonra baktım ki geçmiyor bu acı. susmadım. hep konuştum. ağladım. bağırıp durdum. duymuyorlar sandım. hep tekrarladım. oysa herkesin acısı kendine büyükmüş. çok sonra anladım. ona soruyorum, buna anlatıyorum yok. bir çözüm yok. hani bir şey deyin ulan! ben size böyle mi yapardım. halimin üstüne söz dahi söyleyemiyorlar. anlamıyorlar çünkü. üzülüyorlar bana. susmuyorum. anlatıyorum. anlamadılar. bu sefer onlar sustu ben konuştum

Tamaammm sensiinn deyip uzaklaşmak en iyisi. Böyle insanlara tahammülüm her geçen gün azalıyor.